Według profesora Csikszentmihalyi’ego , aby uzyskać najlepsze efekty pracy pracownika należy zapewnić mu odpowiednie możliwości awansu, które będą odpowiednio dobrane do jego indywidualnych umiejętności.
Pracownicy najlepiej sprawują swoje funkcje, gdy ich kariera awansu pokrywa się z głównym strumieniem, co przedstawia powyższy rysunek. Strumień ten jest obszarem przedstawiającym odpowiedni dobór umiejętności do wyzwań, które napotyka na swojej drodze pracownik. Najlepszym sposobem awansu według tej teorii jest awans w górę strumienia, tzn. z punktu A1 do punktu A4. Jeżeli umiejętności pracownika przekraczają wyzwania, z którymi się spotyka, wtedy pracownik przemieszcza się do punktu A2, gdzie praca zaczyna go nudzić. Jeżeli natomiast wyzwania przekraczają umiejętności jednostki, pracownik przechodzi do punktu A3 wkraczając w obszar niepokoju. Przedstawiony strumień zatem ma na celu utrzymanie w równowadze rozwoju umiejętności oraz powierzanych pracownikowi zadań. Można także powiedzieć, że wyzwania na tym wykresie są celem, natomiast umiejętności są narzędziem do jego realizacji.
Według powyższej zasady utrzymanie odpowiedniej zależności między umiejętnościami oraz wyzwaniami jakie są stawiane przed pracownikiem jest kluczowe dla zwiększenia jego komfortu pracy, co jest tożsame ze zwiększeniem jego motywacji do pracy.
[Csikszentmihalyi, M. (1991). Flow: The Psychology of Optimal Experience. Nowy Jork: Harper Collins.]
Wielu pracodawców nie jest świadomych faktu, że nie każdy awans pracownika, który wykazuje ponadprzeciętną efektywność pracy, jest odpowiednim posunięciem. Bardzo dobrze tłumaczy to „The Peter Principle”, gdzie autor Laurence J. Peter opisuje powszechną zasadę panującą według niego w biznesie. Zasada ta polega na tym, że „im większy jest poziom odnoszonego sukcesu pracownika na aktualnie sprawowanym stanowisku, tym ma on większą szansę na bycie zauważonym oraz awansowanym. Ten cykl będzie się powtarzał dotąd, aż pracownik zostanie awansowany na takie stanowisko, gdzie nie będzie w stanie wykonywać powierzonych mu zadań i tam już ostatecznie pozostanie”.
[ Laurence, J. P. (1970). The Peter Principle. Nowy Jork: Bantam Books.]
W ramach przyjemnej „lektóry” dotyczącej Profesora Csikszentmihalyi’ego polecam zobaczenie poniżej zamieszczonego, 20 minutowego wystąpienia autora modelu Flow, opublikowanego orginalnie na stronie www.ted.com
1 komentarze:
Bardzo ciekawy wpis! Koncepcja flow autorstwa Mihaly'ego Csikszentmihalyi to coś, co naprawdę warto zgłębiać, zwłaszcza w kontekście pracy i pasji. Zgadzam się, że stan "flow" to moment, w którym czujemy pełne zaangażowanie i radość z tego, co robimy. To chyba właśnie ten stan, który pozwala nam poczuć, że czas dosłownie mija bez naszego udziału, a jednocześnie jesteśmy najbardziej efektywni i kreatywni.
To, co piszesz o balansie między wyzwaniami a umiejętnościami, to kluczowy aspekt tej teorii. Zbyt łatwe zadania szybko nudzą, a zbyt trudne mogą prowadzić do frustracji. Dlatego właśnie idealny stan to ten, w którym czujemy się wyzwani, ale jednocześnie mamy pewność, że nasze umiejętności pozwalają sprostać zadaniu.
Zastanawiam się, czy zdarza Ci się regularnie doświadczać "flow" w swojej pracy lub życiu codziennym? Dla mnie to stan, do którego warto dążyć – daje niesamowitą satysfakcję i poczucie spełnienia.
Dzięki za przypomnienie o tej koncepcji – na pewno zacznę szukać okazji, by wprowadzić flow w swoje życie! 😊
Prześlij komentarz