Autro, z zawodu psychiatra dziecięcy, stara się opisać zasady motywowania niepieniężnego pracownika do osiągnięcia jak najwyższej produktywności w pracy.
Hallowell od 30 lat pracuje nad metodami zwiększenia produktywności ludzi, czego wynikiem jest model, który nazwał „Cycle of Excellence” (cykl doskonałości). Cykl ten składa się z pięciu kroków: wybrania właściwych zadań, komunikacja między współpracownikami, zabawy z problemami, rozwoju przez wyzwania oraz docenienia pracy.
Ze względu na ograniczoną dostępność artykułów z Harvard Business Review postaram się streścić poniżej artykuł.
- Wybranie właściwych zadań
Miliony pracowników haruje w nieodpowiednio dobranych do nich pracach. Ze względu na to, że nie chcą powodować problemów poprzez narzekanie, starają się wykonywać powierzone im zadania bez dodatkowych dyskusji.
Z badań dopasowania pracowników do pracy,przeprowadzonych przez Tomoki Sekiguchi wynika, że właściwe dopasowanie pracownika do pracy którą wykonuje, powoduje zwięszkenie satysfakcji z wykonywania pracy, obniża poziom stresu, zwiększa zaangażowanie oraz produktywność pracowników.
Pracownik powinien spędzać jak najwięcej czasu na pracy związanej z tym co lubi robić, z tym co robi najlepiej oraz z tym co stanowi wartość dodaną dla organizacji. W powodu tego, że nie zawsze przełożeni dostrzegają niedopasowanie pracownika do stanowiska, zalecane jest wyjście z inicjatywą i otwarta rozmowa z nimi. W artykule zamieszczona została także seria pytań, które sprawdzają poziom dopasowania pracownika do sprawowanego stanowiska.
- Komunikacja między współpracownikami
Dobra komunikacja między współpracownikami łączy i tworzy między nimi więź. Właściwa komunikacja jest źródłem przywiązania, lojalności, podekscytowania, inspiracji, komfortu i chęci dokonywania poświęceń dla dobra ogółu. Dobra komunikacja w zespole łączy ludzi jak nic innego. Niestety kryzys ekonomiczny stworzył klimat strachu, niepokoju i braku zaufania w miejscu pracy. Rezultatem tego jest zwiększenie niezadowolenia i pogorszenie komunikacji między współpracownikami. Według przytoczonych badań przeprowadzonych na 20 000 pracowników różnej rangi w krajach takich jak Szwecja, Finlandia, Niemcy, Polska oraz Włochy, pracownicy, którzy nie czują więzi ze swoimi przełożonymi, częściej chorują, nie przychodzą do pracy oraz dotykają ich choroby cywilizacyjne takie jak ataki serca. Z innych badań przeprowadzonych przez instytut Gallup w 2007 roku wynika, że pracownicy którzy maja przyjaciół w pracy, siedmiokrotnie częściej angażują się w pracę którą wykonują, prowadzi to do zwiększenia ich produktywności. Drobne rozmowy wydają się być trywialne, ale przynoszą one duże dywidendy, poprzez budowanie więzi i zaufania między współpracownikami. Każdy pracownik zasługuje na dostrzeżenie i docenienie, zarówno pracownik kafeterii jak i menadżer wysokiego szczebla, nawet drobne rozmowy o tym „że ktoś dobrze wygląda” mają znaczący skutek. Najważniejsze w tym wszystkim bycie prawdziwym i szczery, dając dobry przykład można zaangażować wszystkich wokoło.
- Zabawa z problemami
Kolejnym krokiem jest twórcze zaangażowanie w powierzane zadania, nazwane przez autora zabawą. Zabawa jest aktywnością umysłu, który pozwala na rozwijanie pomysłów, zdefiniowanie podejść oraz planowanie. Według badań, podczas zabawy szczególnie aktywna jest prawa półkula mózgu, odpowiedzialna za spontaniczność oraz myślenie intuicyjne, pozwalając w ten sposób rozwiązywać napotkane problemy w bardziej kreatywny sposób. Z badań neurologicznych wynika, że zabawa rozwija mózg, powodując rozwój nowych połączeń nerwowych. Zabawa uaktywnia także ciało migdałowate, które jest odpowiedzialne za regulowanie emocji. Dodatkowo ma też pozytywny wpływ na korę przedczołową, która jest odpowiedzialna za funkcje decyzyjne takie jak planowanie, organizowanie, ustalanie priorytetów, delegowanie procesów oraz analizę, w skrócie większość funkcji które są niezbędne by osiągać dobre wyniki w biznesie.
Mimo że zabawa w pracy wydaje się być oksymoronem, jednakże ludzie wykonują zadania najbardziej efektywnie, kiedy są one dla nich zabawą.
- Rozwój przez wyzwania
Kiedy osiągnie się już cel określony w punkcie trzeci, przychodzi czas na zwiększenie motywacji poprzez postawienie przed sobą wyzwań, które przyniosą satysfakcję z ich osiągnięcia. Może to wymagać dużego poświęcenia, jednakże ludzie są skłonni znosić niedogodności jeżeli mają poczucie więzi i mogą pomóc w osiągnięciu celu. „Ból” jest częścią dążenia do doskonałości. Według Eric’a Kandl’a, noblisty fizjologii z 2000 roku, stres wywołany dążeniem do celu jest pomocny w rozwoju. Udowodnił on, że komórki nerwowe, podczas sytuacji stresowych pracują z zwiększoną wydajnością, tworząc nowe połączenia między synapsami, ułatwiając w ten sposób rozwiązywanie problemów. Ciężka praca może tymczasowo zwiększać niezadowolenie, jednakże po wykonaniu zadania, przynosi zadowolenie z wykonanego zadania. Według jednego z autorytetów w motywowaniu, James’a Loehr’a, „stres nie jest przeciwnikiem w naszym życiu, paradoksalnie jest on kluczem do rozwoju człowieka”.
- Docenienie pracy
Po osiągnięciu czterech poprzednich, ostatnim krokiem powinno być docenienie dokonań. Powszechnie wiadomo, że potrzeba zostania dostrzeżonym jest fundamentalna do osiągnięcia wysokie produktywności człowieka. Z neurologicznego punktu widzenia, pochwała wiąże się zwykle z uwolnieniem dopaminy, neuroprzekaźnika, który ma wpływ na odczucie zadowolenia i dobrego samopoczucia. Z socjologicznego punktu widzenia, pozwala to zaspokoić potrzebę odczuwania własnej wartości w grupie. Patrząc z tej perspektywy, docenienie jest niezbędne do poczucia spełnienia i osiągnięcia najwyższej produktywności u człowieka.
0 komentarze:
Prześlij komentarz