Płaca zasadnicza jest zmienną, która tworzy fundament wynagrodzenia w organizacjach. Jest podstawowym i najczęściej używanym narzędziem, często uważanym za obowiązkowe, które pozwala zrekompensować włożoną pracę [Jacukowicz, 1997, str. 50]. Jednakże przy właściwym operowaniu płacą zasadniczą, może być ona elastycznym narzędziem, które służy do komunikowania wartości oraz priorytetów organizacji, tworząc w ten sposób solidną podstawę wynagrodzenia. Prostota formy w jakiej jest wypłacana oraz procent wynagrodzenia jaki stanowi, powoduje największe możliwości porównywania jej na rynku, z tego też względu stanowi ona najważniejsze narzędzie przyciągania, utrzymywania oraz pobudzania pracowników [red. Lance A. Berger, 2008, str. 63].
W celu opisania płacy zasadniczej warto poruszyć najpierw temat formy w jakiej jest ona wypłacana, mianowicie temat pieniądza. Według podstawowej definicji pieniądzem nazywa się „środek umożliwiający wymianę dóbr i usług” [Nojszewska, 1999, str. 346]. Funkcja opisana w definicji jest funkcją ekonomiczną, pozwalającą przeprowadzać proces kupna - sprzedaży. Możliwość zakupu środków niezbędnych do życia wydaje się jednym z najważniejszych aspektów jakie niesie ze sobą pieniądz. Jednakże pieniądz ma także funkcje społeczne. Pierwszą funkcją społeczną jest funkcja behawioralna. Pieniądz nakłania ludzkość do podjęcia działań oraz jest miernikiem wartości posiadanego lub nieposiadanego majątku. Kolejnymi aspektami związanymi z pieniądzem, są funkcje dezintegracyjna oraz integrująca. Pieniądz powoduje powstawanie różnic społecznych, prowadząc w ten sposób do podziału struktur społecznych i kształtowania się stosunków międzyludzkich [Bylok, i inni, 2001, strony 87-108]. Tak więc, pieniądz nie tylko służy do kupowania produktów, ale także do zdobycia szacunku oraz władzy, wartości tak bardzo pożądanych przez człowieka. Pieniądz oznacza, „że się komuś powodzi”, „że ktoś jest zadowolony” czy „że odniósł sukces”. Płaca zasadnicza oferuje jednak coś więcej, oferuje ona także bezpieczeństwo. Dzięki z góry określonemu wynagrodzeniu, pracownik dokładnie wie ile zarobi w tym miesiącu, za miesiąc, a może nawet za rok. Dzięki temu nie musi się martwić, że zabraknie mu środków niezbędnych do życia. Można także powiedzieć, że płaca zasadnicza jest produktem pracy pracownika. Pracownik nie jest w stanie zabrać ze sobą żadnych usług czy atmosfery w pracy, natomiast jest w stanie zabrać pieniądze. W pewnym sensie to płaca zasadnicza jest podstawą do budowy statusu pracy i to na nią pracownik najbardziej zwraca uwagę [Tropman, 2001, strony 64-65].
0 komentarze:
Prześlij komentarz