
Według definicji podanej przez Philip’a Hutchinson’a, plan kafeteryjny jest to układ między pracownikiem a pracodawcą, pozwalający pracownikom dokonywać wyboru w tworzeniu planu wynagrodzenia, składającego się z kompozycji benefitów i pieniędzy, które otrzymuje pracownik [Hutchinson, 2004, str. 1]. Plan kafeteryjny, funkcjonujący w książce A. Pocztowskiego także pod skróconą nazwą kafeteria, powoduje uelastycznienie wynagrodzenia poprzez oferowanie pracownikowi odpowiadających mu świadczeń spośród określonej listy (menu) [Pocztowski, 2003, str. 378]. Tym samym pracownik może dobrać odpowiedni dla siebie plan dodatków, który możliwie najpełniej będzie dopasowany do jego potrzeb. W ten sposób, dla każdego pracownika zostanie stworzony indywidualny pakiet benefitowy. Najprostszym przykładem może być wybór pomiędzy ubezpieczeniem zdrowotnym a dodatkowymi pieniędzmi. Bardziej złożone plany kafeteryjne oferują wybór pomiędzy różnorodnymi benefitami, lub dają możliwość różnych wyborów w obrębie jednego dodatku np. między ubezpieczeniem zdrowotnym indywidualnym a rodzinnym [Hutchinson, 2004, str. 1].
[Hutchinson, P. (2004). Flexible Benefits. Londyn: Short Run Press]
[Pocztowski, A. (2003). Zarządzanie Zaswobami Ludzkimi. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne]
[Pocztowski, A. (2003). Zarządzanie Zaswobami Ludzkimi. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne]
0 komentarze:
Prześlij komentarz